روش مشاهده میدان روشن و روش مشاهده میدان تاریک دو تکنیک رایج میکروسکوپی هستند که کاربردها و مزایای متفاوتی در انواع مختلف مشاهده نمونه دارند.در ادامه به توضیح دقیق دو روش مشاهده می پردازیم.
روش مشاهده میدان روشن:
روش مشاهده میدان روشن یکی از اساسی ترین و پرکاربردترین تکنیک های میکروسکوپی است.در مشاهده میدان روشن، نمونه با نور عبوری روشن می شود و تصویر بر اساس شدت نور عبوری شکل می گیرد.این روش برای بسیاری از نمونه های بیولوژیکی معمولی مانند برش های بافتی یا سلول های رنگ آمیزی شده مناسب است.
مزایای:
کارکرد آسان و قابل استفاده در طیف وسیعی از نمونه های بیولوژیکی و معدنی.
دید واضحی از ساختار کلی نمونه های بیولوژیکی ارائه می دهد.
معایب:
برای نمونه های شفاف و بی رنگ مناسب نیست، زیرا اغلب فاقد کنتراست هستند و به دست آوردن تصاویر واضح را دشوار می کند.
قادر به آشکار ساختن ساختارهای داخلی ظریف درون سلول نیست.
روش مشاهده میدان تاریک:
مشاهده میدان تاریک از آرایش تخصصی نور برای ایجاد یک پس زمینه تاریک در اطراف نمونه استفاده می کند.این باعث می شود که نمونه نور را پراکنده یا منعکس کند و در نتیجه یک تصویر روشن در پس زمینه تاریک ایجاد شود.این روش به ویژه برای نمونه های شفاف و بی رنگ مناسب است، زیرا لبه ها و خطوط نمونه را افزایش می دهد و در نتیجه کنتراست را افزایش می دهد.
یکی از لوازم جانبی ویژه مورد نیاز برای مشاهده میدان تاریک، کندانسور میدان تاریک است.مشخصه آن این است که اجازه نمی دهد پرتو نور از شی مورد بازرسی از پایین به بالا عبور کند، اما مسیر نور را به گونه ای تغییر می دهد که به سمت شی مورد بازرسی متمایل شود، به طوری که نور روشنایی مستقیماً وارد عدسی شیئی نشود. و از تصویر درخشانی که از انعکاس یا پراش نور بر روی سطح جسم تحت بازرسی تشکیل می شود استفاده می شود.وضوح مشاهده میدان تاریک بسیار بالاتر از رصد میدان روشن است، تا 0.02-0.004μm.
مزایای:
قابل استفاده برای مشاهده نمونه های شفاف و بی رنگ، مانند سلول های زنده.
لبه ها و ساختارهای ظریف نمونه را بهبود می بخشد و در نتیجه کنتراست را افزایش می دهد.
معایب:
نیاز به راه اندازی پیچیده تر و تجهیزات خاص دارد.
شامل تنظیم موقعیت نمونه و منبع نور برای نتایج بهینه است.
زمان ارسال: اوت-24-2023